Belevenissen van een stadsmuis

Per toeval kwam ik op de site Ikeahacker terecht. Daarop laten mensen zien wat ze allemaal maken met Ikea meubels en accessoires. Heel grappig! En je komt nog eens op ideeën. Sommigen hebben echt hele ingenieuze constructies bedacht om hun stereo-installatie of tv weg te werken, maar er zijn ook hacks bij die je best zelf kunt maken. Zo vind ik de kattenbakken heel goed gevonden. Die dingen staan altijd zo vreselijk, dus waarom zou je ze niet verstoppen in een leuk kastje? En wat denk je van de kast die is omgebouwd tot megahamsterhok? Een ander heeft een Lack tafeltje (te koop voor slechts € 5,-) versierd en weer een ander pimpt een krukje met wat verf en behang.    Stop je treintje in een tafel.... Of gebruik een deur als tafelblad! Zelf vond ik de hobbykamer, gemaakt van keukenonderdelen, erg leuk. Zelf ook wat Ikea meubels gepimpt? Stuur een foto in en deel je idee. Elk jaar organiseert Ikea hacker een verkiezing van de hack van het jaar. De hack met de meeste st

Als een soort vervolg op de macarons van een tijdje geleden, wil ik het dit keer eens hebben over een andere hippe lekkernij: cupcakes. Volgens Wikipedia is een cupcake niets anders dan een klein gebakje, dat wordt gebakken in een papieren of aluminium bakje en op verschillende manieren versierd kan zijn. Het eerste recept voor een cupcake zou te vinden zijn in het kookboek van ene Eliza Leslie uit 1828. De kleine gebakjes werden in die tijd geserveerd in de vorm van een theekopje, als traktatie tijdens de thee. Klinkt niet echt hip zou je denken, gewoon een versierd cakeje. Maar niets is minder waar! Sinds de tv-serie Sex in the City zijn cupcakes hotter dan hot. De cupcakebakkerij Magnolia Bakery in New York, die in de serie als decor diende, kan de gebakjes niet aangesleept krijgen. Toen de Rotterdamse Cecile Wijdene tijdens een bezoek aan the Big Apple meedeed met een  Sex in the City-tour , maakte ze tijdens een tussenstop kennis met de Magnolia Bakery in Greenwich Village. Hie

Vandaag eindelijk weer eens naar Loods 5 geweest. Wat een heerlijke winkel is dat toch. Het zien van al die accessoires brengt me in een soort euforische stemming. Ik moet me dan inhouden om niet te gaan rennen en als een gek in de schappen te gaan klauwen. Ik onderdruk mijn opwinding, loop ogenschijnlijk ontspannen door het gangpad, ondertussen recht op mijn doel afkoersend. Ik trek een nonchalant gezicht, maar laat me door niks afleiden, als de dood dat iemand me voor is en dat ene geweldige lijstje of kleed voor mijn neus wegkaapt. Gelukkig was er weer genoeg voor iedereen. Zoveel zelf, dat Audrey en ik twee keer de hele winkel door zijn gegaan omdat we simpelweg niet konden kiezen. Alles wat we erg leuk vonden hadden we voor de zekerheid in de winkelwagen gelegd. Tijdens het eten van een broodje zouden we dan beslissen wat er mee naar huis ging en wat niet. Een onmogelijke opgave. Dus nog maar een keer de hele route terug lopen. En dan weer andere dingen zien en nog meer twijfe

Een tijdje geleden zag ik bij het kookprogramma van Sophie Dahl (The delicious Miss Dahl) dat zij in haar tuintje een sliert stoffen vlaggetjes had hangen. Die pastelkleuren pasten zo leuk bij de romantische sfeer van de tuin, ik was er meteen weg van. In Nederland had ik zulke vlaggetjes wel een aantal keer in een winkel zien liggen, maar ze waren behoorlijk duur. Gisteren zag ik ze bij Xenos in een bak liggen voor maar 6 euro, dus je raadt het al, fuif of geen fuif, op mijn balkon is het voortaan altijd feest!

Laatst een heel leuk zelf gefrobeld kadootje van mijn zus gekregen; een rood vilten terriertje tegen een blauw-wit geruite achtergrond, ingelijst in een rode houten lijst. Is ' ie niet superleuk? Hij past helemaal bij mijn kleuren, dus hij heeft natuurlijk al een mooi plekje aan de muur gekregen. Heel leuk om zelf te maken natuurlijk. Zoek op internet gewoon een leuk plaatje en vergroot 'm eventueel een beetje. Vervolgens neem je een lapje vilt, legt het uitgeknipte plaatje erop en knipt het lapje langs de randen van het plaatje af. Bekleed een stuk karton met een mooi stukje stof en plak het vilten figuur erop. Lijst erom en klaar! Als je een goedkope houten lijst neemt van bijvoorbeeld Ikea of Xenos, dan kun je 'm ook nog een likje verf geven om 'm helemaal bij je interieur te laten passen. Maar wat ook heel mooi kan zijn, is een zwarte lijst, een effen achtergrond en een zwart vilten figuur. Staat mooi in een wat soberder interieur.  De mogelijkheden zijn eindelo

Gistermiddag heb ik voor mijn werk, maar stiekem ook omdat ik het privé heel interessant vind, een bijeenkomst over social media bezocht. Strait Solutions in Vlaardingen organiseerde een 'meet, tweet & eat' waarbij we zoals de naam al zegt, niet alleen vanalles te horen kregen over met name Twitter, maar ook ervaringen konden uitwisselen met vakgenoten. En dat alles onder het genot van een hapje en een drankje. Er waren zelfs schalen met reepjes paprika en komkommer, cherry tomaatjes en olijven, die me ervan weerhielden een aanval te doen op de nootjes en mini Marsjes die vlak voor mijn neus stonden. Wat dat betreft was de hele bijeenkomst echt perfect georganiseerd. De locatie was om te beginnen al super; de bovenverdieping van een havenloods. Een grote, open ruimte met licht houten vloeren, knalgroene muren en een industriële sfeer die door het frisse groen niet koud aandoet. Wat moet het leuk en inspirerend zijn om in zo'n omgeving te werken! De presentaties, gema

Vandaag een tip voor de snoepers onder ons: de Koekela ! De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er zelf met een ruime boog omheen loop, maar dat is meer uit zelfbescherming. Een aantal jaar geleden heb ik voor het eerst de overheerlijke cheesecake en brownies geproefd. Mijn broer woonde toen nog in Rotterdam en bracht geregeld wat mee. Nu ik er zelf woon is de verleiding groot om elk weekend verse scones of muffins in te slaan. Gelukkig zit de winkel op de Nieuwe Binnenweg, wat voor mij nog een aardig eindje lopen is. Maar helaas levert de Koekela ook cookies en andere heerlijkheden aan Cappuchino , het restaurantje schuin tegenover Dille en Kamille. Dus liefhebbers van chocolate chip cookies, banana bread en strawberry cheesecake... jullie zijn gewaarschuwd! Eén hap en je bent 'hooked for life'! 

Gisteravond erg lekker gegeten bij La Borsa, een Italiaans restaurantje op de Coolsingel. Was getipt door een collega (thanx Frouk!), dus toen mijn vriendin en ik gisteren niet wisten waar we wilden gaan eten, besloten we het erop te wagen. Daar hebben we geen spijt van gekregen! De knoflooklucht kwam ons bij de ingang al tegemoet, een goed teken bij een Italiaan. Het zat ook goed vol, wat meestal ook wel wat zegt. De menukaart is heel uitgebreid en bevat naast pizza ook salades en héél veel soorten pasta. Van canneloni tot lasagna en van tagliatella tot gnocchi. Ik ben gek op pasta en kon dus maar moelijk een keus maken tussen al dat heerlijks. Heb uiteindelijk gekozen voor een krabsalade vooraf en daarna canneloni met kip en broccoli. Mmmm! De prijzen zijn heel gunstig, dus een avondje spagetti slurpen kost je echt geen rib uit je lijf. Wat mij betreft absoluut voor herhaling vatbaar!

Toen ik een jaar of tien was heb ik een blauwe maandag op paardrijles gezeten. Mijn zus en nichtje reden ook, dus aangestoken door hun enthousiasme wilde ik ook op zo'n pony door de bak met zand hobbelen. Enige verschil met mijn zus was, en is, dat ik niet gek op paarden ben. Een stal uitmesten, na het rijden zo'n slijmerig bit schoonmaken in een emmer water... ze doet het met alle liefde. Wat haar betreft is er niks heerlijker dan de geur van paard (hooi, poep, leer..?). Hoe anders was het voor mij. Ik was als kind nogal bangig, dus het opzadelen van zo'n, in mijn ogen, grote pony liet ik maar wat graag aan mijn zus over. Gezien het gewicht van dat zadel maar beter ook. Het rijden zelf vond ik wel leuk, vooral als mij de eer te beurt viel om op ons aller favoriet Kareltje te rijden. Tot die keer dat hij de hele les bokte en steigerde, zodat ik bijna op m'n kop aan z'n nek hing. Nee, het was geen liefde op het eerste gezicht tussen mij en de paarden. Ook niet op h