Belevenissen van een stadsmuis

Ik ben alweer een week aan de slag in mijn nieuwe baan en ik heb nog helemaal niet verteld hoe het afgelopen is met mijn slaapkamer make-over.  Maar dat is dan ook meteen de reden. Een gedeelte van de dag thuiswerken is een uitkomst en echt heel fijn, maar het betekent in mijn geval ook dat ik veel meer uren maak dan ik zou doen als ik alleen op kantoor zo zitten. Ik zit vaak 's avonds nog wat te werken. Geen probleem, maar daardoor loop ik wat achter met mijn blogs. Maar beter laat dan nooit, dus hier alsnog het verhaal van de slaapkamer. Ik wilde graag een wat knussere slaapkamer en een groter bed. Ik heb uiteindelijk inderdaad het zwarte smeedijzeren bed van Wehkamp gekocht, inclusief matrassen. Bevalt heel goed! De matrassen liggen heerlijk en het bed was redelijk simpel in elkaar te zetten. In je eentje is het altijd wat lastig, omdat je niemand hebt om even een kant vast te houden terwijl jij aan het schroeven bent, maar het is gelukt. Het houten ledikant is naar het kle

Al sinds ik in dit appartement woon, wat alweer bijna 3 jaar is, ben ik niet echt tevreden over mijn slaapkamer. Waar het aan ligt, geen idee. Het is een prima kamer, op de grond ligt hetzelfde zeil met houtstructuur als in de rest van mijn huis en de muren zijn wit. Aan de meubels kan het ook niet liggen, want die zijn heel basic. Een grenen linnenkast met spiegel, een bijpassend grenen ledikant met hoge voor- en achterkant, een grenen commode met marmeren blad en een bijpassend grenen nachtkastje met dito blad. Vrij neutraal dus. Er hangt een roede voor het raam, dus dat is handig. Op dit moment hangen daar hemelsblauwe corduroy gordijnen van Ikea. De ene wand van de kamer heb ik zo'n 1,5 of 2 jaar geleden behangen met een LIEF! behang. Allemaal best leuk, maar toch heeft het niet de warme sfeer die ik in een slaapkamer zoek. En aangezien ik wat dagen vrij ben en de woonkamer nu best naar m'n zin is (voor zolang zoiets duurt bij mij), heeft de slaapkamer nu m'

Zag vandaag dat het al bijna een maand geleden is dat ik een berichtje heb geplaatst. Ik schaam me diep. Net als de rest van Nederland heb ik flink de griep gehad. En dat niet 1, maar 2 keer. En dat in minder dan anderhalve maand tijd. Tja, baas boven baas he? Maar inmiddels ben ik weer fris en fruitig aan het werk. Hoewel voor korte duur, want morgen is mijn laatste werkdag. Bij mijn huidige werkgever althans. Op 1 november begin ik in een nieuwe baan en tot die tijd heb ik heerlijk een weekje vrij. Alle gewoontes en routines van de afgelopen 5 jaar loslaten en opladen voor de klus die me wacht. Ik heb er zin in! Helaas werkt verder iedereen de komende week gewoon, dus ik zal me in mijn eentje moeten vermaken. Maar ach, what's new? Als single met alleen maar vriendinnen met partner en kroost, ben ik gewend dingen in mijn eentje te ondernemen. Sowieso moet de hond naar de trimmer en ikzelf naar de tandarts. Voor zover de leuke afspraken. Verder staat een bezoekje aan Ikea op

Afgelopen zondag was er weer een XXL editie van de Swan Market in het Rotterdamse Museumpark. Net als vorige keer was het ontzettend druk, maar weer o zo gezellig. Er stonden weer hele andere kraampjes, zodat er weer van alles te ontdekken viel. Zo heb ik iets heerlijks (weet de naam niet eens) gegeten bij de American Baking Company (ABC). Ken Hardy verkocht daar zoveel lekkers dat bij de dikke rij wachtenden letterlijk het water in de mond liep. En kiezen was bijna onmogelijk! Grote punten carrot cake, cheese cake en chocolate cake met een enorme laag romige chocola. Allerlei soorten cookies van zo'n 3 centimeter dik, smeuige bananabread, brownies met pecannoten, cupcakes... en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat in combinatie met de Amerikaanse humor en service zorgt voor een onweerstaanbare combinatie. En wat nou zo fijn is: je kunt alles online bestellen! Misschien kun je beter niet kijken op www.americanbakingcompany.com . Een andere ontdekking die ik e

Als dit geen herfstweer is, weet ik het niet meer. En na m'n vorige bericht over hoe heerlijk de herfst wel niet is, verdien ik dat natuurlijk. Een leuk verjaardagscadeau. Op deze stralende dag was ik (en feitelijk ben ik het nog steeds) jarig. Hiep hiep voor mij! We hebben het afgelopen zaterdag gevierd. Volgens traditie zijn we met z'n viertjes (mijn zus, broer en schoonzus) uit eten geweest. Dit keer bij Minang Kabau , een Indonesisch restaurant. Super lekker en ook nog eens op een geweldige locatie; aan de Kralingse Plas, bij het bos. Het restaurant heeft ook op de bovenverdieping grote ramen, waardoor je de hele plas overziet met op de achtergrond de skyline van Rotterdam. En dan de ondergaande zon zien kleuren... wat prachtig. Daar word je echt stil van. Dan ben ik zo trots op dat mooie stukje Rotterdam! Een verjaardag zonder cadeaus kan natuurlijk niet en gelukkig zijn ze me ook dit jaar niet vergeten. Van mijn zus heb ik een witte fluitketel van Le Creuset gek

Okee, het is officieel nog zomer, maar voor mij is de herfst begonnen. Ondanks dat de zon af en toe nog lekker schijnt, zit er een soort frisheid in de lucht die de herfst aankondigt. Die doet denken aan koude avonden waarop de schemering al rond vijf uur invalt, en waarop de straatverlichting al vroeg aan gaat, terwijl mensen zich uit hun werk naar huis haasten. Voorbij zijn de lange zomeravonden buiten op het terras. Het leven verplaatst zich weer naar binnen, waar het warm en gezellig is. Kaarsjes aan, een extra plaid op de bank. En voor mij hoort daar ook lekker eten bij. Stevige stamppotten met worst, zo oer- en oerhollands. Maar ook dampende mokken chocolademelk met een flinke toef slagroom en een grote pot thee met de koekjespot binnen handbereik. Ik krijg rond deze tijd ook altijd ineens zin om te gaan bakken (wat niet verstandig is, omdat ik dan alles opeet); van die lekkere rommelige appeltaart, nog warm uit de oven, die in brokken uit elkaar valt als je een stuk pro